Ey Sözümü İşiten Dostum;

Söz, yürekten çıktığı zaman ancak yüreğe gider. Sen de sözlerini yürekten söyle. Sana söyleneni iyi dinle. Yürekten geleni al, keder vereni bırak. Güzele çağıranı al, boş olanı bırak. Rûhunun istediğini al, istemediğini bırak..

Dinle ki, bu söz benden sana değil, senden bana söylenmiştir. Ateşten suya değil, sudan ateşe söylenmiştir. Yerden göğe değil, gökten yere söylenmiştir. Siyahtan beyaza değil, beyazdan siyaha söylenmiştir. Dinle ki, bu söz benden sana değil, senden bana söylenmiştir.

Senin hâlin bana pek dokundu. Yer gök sustu birden. Dereler sustu. Ben sustum. Sen konuştun. Hâlin ses verdi ötelerden. O kadar ötelerden ki, tâ içinden. Senin hâlinde insanı seyrettim dostum. Ve insanları gördüm senden. Hepsinde bir hüzün, hepsinde bir hapis var aslında.

Dostum, haps olmuşluk nedir bilir misin? Tutsak olmak. Bağlanmak. Zincirlenmek. Bazen insan fark edemez. Çelikten halatlarla sarılmıştır etrafı. Zincirlere vurulmuştur. Ama kendine bir sor. Bazen insan fark edemez.

Hayat önemlidir. Neşelen ve gül. Hüzünlen ve ağla. Ne yaparsan yap, ama Allah rızası için olsun yaptığın. Gördüğün göreceğin Allah rızası için olsun. Hayat uzundur, hayat kısadır. Kısası uzunu, hayatın Allah rızası için olsun.

Sana rahmet veren Rahman’dır. Merhamet veren, şevk veren, ümit veren, sevinç veren, hüzün veren. Sana yoldaş olan Rahman’dır. İyi bil ki, hiçbir yerde bir başına değildin. Bundan sonra da olmayacaksın. Her zaman yanında olan Rahman’dır.

Asla üç şey olma. Ümitsiz olma. Şükürsüz olma. Sabırsız olma. Mevlâ’yı bilen ümidi bilmeli. O’nu bilen şükretmeli. O’na inananın sabırlı olmalı her ameli. Çünkü O varsa, ümit vardır. Sana kapalı gelse de yollar, ümit vardır. Çünkü O varsa, nimet vardır. Şükür vardır. Sana çirkin gelse de hâller, nimet ve şükür vardır. Çünkü O varsa, sığınak vardır. Sabır vardır. Sana, ne, ne şekilde görünürse görünsün, hepsinde de güzellik vardır. Ümit, şükür ve sabır, vardır.

Dostum, her zaman imanı yaşa ve uyanık ol. O seni bıraksın, sen onu bırakma. O seni terk etsin, peşinden koş git. O yüz vermesin, sen ona yalvar. Sana, bilmen gereken ve öğrenebileceğin en değerli şeyi haber vereyim mi? Sahip olabileceğin en kıymetli şey, inancındır. Allah’a inan, mutlu ol. O’na dayan, güçlü ol.

Ey Sözümü İşiten Dostum;
Sözlerim bitti. Işığım söndü. Kandilim tükendi. Sen bana kulak ver de, sözleri bitmeyene, ışığı sönmeyene, kandili tükenmeyene kulak ver. O’nu sev. O’na kendini sevdir. O’nun sevdikleriyle doldur yüreğini.

Kaynak: Öğren Yaşa Anlat, Muhammed Alpkent, Nesil Yayınları
Mevlana Celaleddin Rumi’nin Mesnevî-i Şerîf’i ve Bediüzzaman Said Nursî’nin Mesnevî-i Nûriye’sinden ilhamen kaleme alınmıştır.